萧纲 〔南北朝〕
北窗聊就枕,南檐日未斜。攀钩落绮障,插捩举琵琶。梦笑开娇靥,眠鬟压落花。簟文生玉腕,香汗浸红纱。夫婿恒相伴,莫误是倡家。
长安有径少,涂径不通舆。道逢双总丱,扶轮问我居。
我居青门北,可忆复易寻。大息骞金勒,中息绾黄银。
小息始得意,黄头作弄臣。三息俱入门,雅志扬清尘。
三息俱上堂,觞肴满四陈。三息俱入户,照耀光容新。
大妇舒绮絪,中妇拂罗巾。小妇最容冶,映镜学娇颦。
丈人且安坐,清讴出绛唇。
南游偃师县,斜上灞陵东。回瞻龙首堞,遥望德阳宫。
重门远照耀,天阁复穹窿。城榜疑复道,树里识松风。
黄河入洛水,丹泉绕射熊。夜轮悬素魄,朝光荡碧空。
秋霜晓驱雁,春雨暮成虹。曲阳造甲第,高安还禁中。
刘苍归作相,窦宪出临戎。此时车马合,兹晨冠盖通。
谁知两京盛,欢宴遂无穷。
凌晨光景丽,倡女凤楼中。前瞻削成小,傍望卷旌空。
分妆间浅靥,绕脸傅斜红。张琴未调轸,饮吹不至终。
自知心所爱,出入仕秦宫。谁言连尹屈,更是莫敖通。
轻轺缀皂盖,飞辔轹云骢。金鞍随系尾,衔璅映缠鬃。
戈镂荆山玉,剑饰丹阳铜。左把苏合弹,旁持大屈弓。
控弦因鹊血,挽强用牛螉。弋猎多登陇,酣歌每入丰。
晖晖隐落日,冉冉还房栊。灯生阳燧火,尘散鲤鱼风。
流苏时下帐,象簟复韬筒。雾暗窗前柳,寒疏井上桐。
女萝托松际,甘瓜蔓井东。拳拳恃君爱,岁暮望无穷。
非关长信别,讵是良人征。九重忽不见,万恨满心生。
夕门掩鱼钥,宵床悲画屏。迥月临窗度,吟虫绕砌鸣。
初霜霣细叶,秋风驱乱萤。故妆犹累日,新衣襞未成。
欲知妾不寐,城外捣衣声。
织成屏风金屈膝,朱唇玉面灯前出。相看气息望君怜,谁能含羞不自前?
青牛丹毂七香车,可怜今夜宿倡家。倡家高树乌欲栖,罗帏翠帐向君低。
云中亭障羽檄惊。甘泉烽火通夜明。贰师将军新筑营。嫖姚校尉初出征。
复有山西将。绝世爱雄名。三门应遁甲。五垒学神兵。
白云随阵色。苍山答鼓声。逦迤观鹅翼。参差睹雁行。
先平小月阵。去灭大宛城。善马还长乐。黄金付水衡。
小妇赵人能鼓瑟。侍婢初笄解郑声。庭前柳絮飞已合。必应红妆起见迎。
杨柳乱成丝,攀折上春时。叶密鸟飞碍,风轻花落迟。
城高短箫发,林空画角悲。曲中无别意,并是为相思。
正月土膏初欲发,天马照耀动农祥。田家斗酒群相劳,为歌长安金凤凰。
圆花一蒂卷,交叶半心开。影前光照耀,香里蝶徘徊。
欣随玉露点,不逐秋风催。
晨光照麦畿,平野度春翚。避鹰时耸角,妒垄或斜飞。
少年从远役,有恨意多违。不如随荡子,罗袂拂臣衣。
霭霭夜中霜,何关向晓光。枕啼常带粉,身眠不着床。
兰膏尽更益,薰炉灭复香。但问愁多少,便知夜短长。
萤飞夜的的,虫思夕喓喓。轻露沾悬井,浮烟入绮寮。
檐重月没早,树密风声饶。池莲翻罢叶,霜筱生寒条。
端坐弥兹漏,离忧积此宵。
借问怀春台,百尺凌云雾。北有岁寒松,南临汝贞树。
庭花对帷满,隙月依枝度。但使明妾心,无嗟坐迟暮。
高台半行云,望望高不极。草树无参差,山河同一色。仿佛洛阳道,道远难别识。玉阶故情人,情来共相忆。
微信扫一扫