陈镒 〔〕
满楼风露薄幽襟,素练萦窗月影临。市散灯收人语静,梦回酒醒夜寒深。
淮山残雪三年客,栝岭飞云万里心。珍重绿猗亭上竹,平安长遣寄清吟。
宇宙荒凉秋气肃,刚风未扫绿林烟。人间烽火时时起,天外妖星夜夜悬。
万事多端何日静,一官独冷有谁怜。故山风月应无恙,归到溪轩且晏眠。
半生湖海不相逢,乱罢苍山始识公。暂领一州兼节度,更分数屯总元戎。
风流翰墨文多焰,垒块胸襟酒屡中。偶堕奸谋身竟死,千秋万古恨无穷。
缲丝人家鸡午啼,南墙雨过篁竹齐。出门更喜新绿净,旋布石矶行过溪。
香醪满榼供提携,垂杨树外听鸣鹂。因嗟田父行水泥,有饷不充葵与藜。
青山一何高,流水一何长。念君守涧阿,何因共相羊。
及兹暑雨霁,遥夜生微凉。居然抱幽独,四顾皆崇冈。
而我当此夕,忽复病起床。徐行大溪上,月在天中央。
众星自隐见,耿耿亦有光。岂不增感怀,沈吟寄来章。
潇潇苦雨湿衣裘,两度移居尚未休。岩树层层云雾暗,野花片片石泉流。
怕遭兵火依高寨,愁对妻儿忆旧丘。恰似携家江上住,明朝风浪又移舟。
乘闲来坐此君亭,潇洒惟便客子情。门外黄尘深没马,谁知此地自秋声。
庚子之岁云暮矣,越中大雪若幽蓟。冻云十日拨不开,乱洒斜飞势容裔。
山川高下烂琼瑶,世界三千色无二。倚壑高松折巨枝,入地遗蝗藏丑类。
乾坤已回北作南,凝冱阴中有和气。白头父老为咨嗟,百年睹此真奇异。
仄闻城市三尺馀,陋巷益深难拥彗。渔翁披蓑迷晚归,童子映书忘夜寐。
我虽寒苦兴自豪,一上层楼豁胸次。岂无党进酒浅斟,不学袁安户深闭。
醉酣箕踞正长吟,忽有诗从凤池至。左司先生文武兼,统制吾邦居重位。
凛然清气逼银河,散此六花飞大地。兵尘沴戾尽洗空,穷谷深山亦渐被。
因知天意兆祯祥,明年大有公当记。
使臣持玉节,南国动春容。古驿梨花白,荒城柳叶浓。
居官无酷吏,在野有耕农。明日回骢马,苍山云万重。
秋水溶溶绿一湾,青山叠叠白云闲。而今不作功名念,容我逍遥山水间。
人闲境亦幽,鸟鸣山更静。临流玩落花,清兴与川永。
门深无俗轨,春晚绿阴添。竹色侵衣袂,松花拂帽檐。
清风自开户,明月忽当帘。况有佳山水,真成吏隐兼。
冷官无一事,诗思日来添。幽鸟閒窥沼,游丝静挂檐。
煮茶然小鼎,看竹捲疏帘。无怪居连市,盘餐味可兼。
与客携壶夜泛舟,水光不动月光浮。洞箫吹彻湖山静,应似坡仙赤壁游。
开园近屋头,日陟自成趣。心怀千载期,锄云种松树。
东风吹我过溪行,沙路迢迢傍野平。通堰水声冰下响,背城山色雪边明。
大田春早农归业,故垒云空戍解兵。幽鸟亦知人意乐,飞来枝上语新晴。
使君惠我双马图,雄姿逸态世所无。流传韩干旧墨迹,湖州公子亲临摹。
湖州自是名家驹,绘画此马与众殊。鬃鬣萧萧朔风起,举足万里无长途。
弯弓马上者谁子,驼裘乌帽貂襜褕。游缰飞鞚柳阴外,射杀黄熊及于菟。
只今世乱多战伐,驽骀龙种同驰驱。边城人马半已死,空令抚卷成嗟吁。
使君统领百万夫,要平南楚并东吴。英雄事业佐玄德,愿起此马如的卢。
蟾溪南畔小峨嵋,幽磴盘盘上翠微。路转山亭休客驾,林开云屋挂僧衣。
天池水净涵秋月,石笋峰高障夕晖。胜地从来隔烽火,却怜人世劫灰飞。
山踪迷落叶,天气正深冬。崖雨添寒瀑,溪云向晚舂。
客凭临水阁,僧叩隔林钟。倚杖无馀事,招猿下碧松。
曾题诗句在名山,感慨重来倚石阑。三十年馀僧自老,空留池水照心寒。
微信扫一扫