王迈 〔〕
明日元宵,蔼佳气、清凉金粟。人道是、史君寿母,宴瑶池曲。
九十春来萱草茂,三千年后蟠桃熟。看鳌头、名字未多时,分符竹。
熏宝篆,张银烛。佳庆事,人人祝。况平反阴德,在长生箓。
最喜芸香怀玉燕,安排锦帐骑银鹿。待雕轩、文驷上堤沙,如天福。
驿报行天下,君王弃万几。鹤翔云汉远,龙向鼎湖飞。
杞国天初陷,咸池日尚微。临轩思往事,血泪不停挥。
日晡斋閤响铃绦,鞅掌文书尚坐曹。吏困行移愁脱腕,侯勤剖决快挥毫。
维摩正为众生病,太守胜如从事劳。愿养精神需大用,款陪齐客醉醇醪。
造谤端平岁,时髦一网空。君为梨岭后,名在蕊宫中。
躐等轻馀子,知音迈钜公。莫嫌登第晚,试看艾轩翁。
文箓传三昧,词坛白雪吟。奇才困场屋,晚岁缀绅簪。
所历官虽小,去思人到今。挂冠垂九秩,福善见天心。
微信扫一扫